SEN BENDEN GİTTİN GİDELİ Her gün, her sabah sınıf kapısından içeri girer girmez başka biri olur, kendimi unuturdum...Büyülü bir aynadan farklı bir boyuta geçerdim...Dışarıdaki dünyama ait ne kadar yorucu , yıpratıcı iç sıkıntısı varsa hepsi üzerimden sıyrılır giderdi, yeniden yeniden yaşam sevinci ile dolardım... O yıl, yeni bir okula tayin edilmiştim ve yeni bir sınıfım olacaktı. Bu da yeni hazırlıklar demekti...Yepyeni bir heyecanla tekrar işe koyulmuştum. ..Küflü duvarları en güzel renklerle boyatmıştım...Pembe fon perdeler, uçuş uçuş beyaz tüller yaptırmıştım...Kocaman kurdeleler fon perdelere tutucu olmuştu. Bin bir güçlükle kitaplığından mini kütüphanesine , çöp kovasına ,öğretmen masası ve sandalyesinden yazı tahtasına , projeksiyona, bilgisayar , fotoğraf makinesi ve güçlü bir ses düzenine kadar bambaşka bir sınıf yapılanması başarmıştım....Pembe boyasıyla pembe bir dünyaya açılan kapımızı
Kayıtlar
- Bağlantıyı al
- E-posta
- Diğer Uygulamalar
TELEFON Turuncu ama kırmızıya yakın koyu bir turuncuydu .En sevdiğim ve belki en çok vakit geçirdiğim oyuncağımdı Almanya' dan ,bir yaz tatilinde , halamın benden yedi yaş büyük olan oğlu getirmişti. Abimi deliler gibi çok sevdiğim için , daha önceki hediyesi , içi boncuk köpük dolu olan ve gıcır gıcır ses çıkaran turuncu köpek gibi bu çevirmeli telefonu da çok sevmiştim. Belki de daha fazla... Seksenli yıllarda bırakın evleri , köyde bile bir tane telefon yoktu. Elektrik ve suyun olmadığı yerde telefon hayal bile değildi, ihtiyaç hiç değildi. Daha sonraki zamanlarda köy muhtarlarının evlerinde bir tane telefon olduğunu, onu da kullanmak için sıraya girildiğini ve saatlerce beklenildiğini hatırlıyorum...Hele yurt dışı görüşmelerinde bu durum daha meşakkatli olurdu, şimdi hatırlayamadığım teknik birkaç aşamadan geçilirdi .Ama benim özgürce kullanabildiğim bir telefonum vardı. İstediğim kişiyi arıyor ve onunla
- Bağlantıyı al
- E-posta
- Diğer Uygulamalar
ZAMAN TÜNELİ 12 ORTA OKUL SERÜVENİ BAŞLIYOR Yaz sonunda başıma geleceklerden habersiz mutlu bir tatil geçirdikten sonra çocuk kalbimi çok acıtacak bir gerçekle yüzleştim Babamın tayininin çıktığı köyde ortaokul yoktu ve beni anneannemle dedemin yanında bırakıp gideceklerdi .Yani Adana 'da kalacaktım. Annem , babam ve kız kardeşimin gidişi hafızama kazınmış , yıllardır orada duruyor. Her hatırlayış aynı ayrılık acısını tazeliyor.. Bir kamyonun kasasını ancak yarısına kadar doldurmuş ev eşyalarımız ve diğer yarısında en tatlı sarı renkli arabamız Murat 124...Öylece üçü birlikte bindiler ve gittiler. Geride kalan ben nedenini anlamadığım bu ayrılığı sahne sahne izliyordum... Arkalarından kamyon ta ki köşeyi dönüp gözden kayboluncaya kadar koştum...Koştum ,koştum...Yetişemedim...O kadar çok ağladım ki...Kimse teselli edemiyordu...Anneannem ve dedem ve de mahalle sakinleri kalbimdeki haykırışı dindiremediler.. Hıçkırıklara boğularak ağlıyordum... Bağı
- Bağlantıyı al
- E-posta
- Diğer Uygulamalar
ZAMAN TÜNELİ 11 İLK DİPLOMA SONRASI İlkokulu bitirdiğim yaz babamın tayini Samsun'a çıkmıştı Adana'ya ve Toroslar'a veda zamanı gelmişti. Bir anlamda çocukluğumun anavatanından ayrılık demekti bu. Hala, kızıl toprakların arasından patlayan kayalıkların özgünlüğü gözlerimin önüne tablo gibi seriliyor. Taşların diplerinden fışkıran mor zambaklar, yabani sümbüller ve uzun yıllar gelinciğin farklı renkleri zannettiğim anemonlar...Kısa çimenleri süsleyen kısa saplı papatyalar.. .Zihnimin duvarlarında asılı duran yüzlerce fotoğrafı kağıda çizmek istercesine satırlarda dolu dizgin koşuyorum...Ya o turkuaz renkli , yaşamın mihenk taşı olan , gürültüsü ile içime korku ve çoşku salan dere ve yamaçları donatan iğne yapraklı çam ağaçları... Yağmur sonrası toprak kokusu...Baharda gökkuşağı...Nergis çiçeklerim...Kasımpatılar...Ellerimle diktiğim ve suladığım kavak ağaçları ve sulandıkça çoğalan kadife çiçekleri...Pembe ,beyaz . fu
- Bağlantıyı al
- E-posta
- Diğer Uygulamalar
SESSİZLİK Karanlık, sokaklarda yol aldıkça insanlar bir bir evlerine çekilir... Akşam saatlerinin koşar adım tüketilmesiyle gecenin koynunda uykuya misafir olunur... Ve sen tik taklar gece yarısına yürüdükçe elinde bir bardak su ile mutfak penceresinden boşluğa dalarsın... Sandalyeye oturup başını duvara dayarsın, alnında serinliği hisseder ve derin bir nefes alırsın... Karşı yamacın sonundaki çam ağaçları sokak lambasının ışıklarına örtünmüş haliyle gelin çiçeğini hatırlatır sana... Bir an durup gözlerini kapayarak bardaktaki suyu yudum yudum içersin...İçinde bir yerlere dokuna dokuna akar sakinlik....Derin bir nefes daha çekip içinde tutarsın...İşte bunun adı : SESSİZLİK...
- Bağlantıyı al
- E-posta
- Diğer Uygulamalar
DENEME 4 DİMAĞIM DARMADAĞIN Bilmiyorum ne yazmak istiyorum...Ama gecenin tam da yarısında dimağıma üşüşen darmadağın seslerle kalemim çağırıyordu beni . Bu fırsatı kaçırmamak için koştum...Parmaklarım nasıl bir arzuyla yakaladıysa kalemi , sımsıkı sarıp sarmaladılar.... Ona istediklerini yaptırma hevesindeydiler...Birbirlerine tutkuyla kavuşup ahenkle dans etmeye başladılar... Kendimi , içimde bir yerlerde çığlık atan harflerin satırlara dökülüşünü hayretler içinde seyrediyorken buldum. Bazen böyle oluyor , ansızın , gecenin kıvrandıran uykusuzluğunda ya da uykunun en baş edemediğim zamanlarında...Yazmak isteyip de zamanı tutamadığım o an gelip alıveriyor beni rüyalarımın içinden...Ateş böcekleri gibi uçuşan kelimelerin rengarenk tablosu içinde bir fırça darbesi oluyorum... Gerçekliğin dayanılmaz uğultuları arasından vakumlanıp zamanın yukarılarına çekiliyorum...Sahile vuran dalgaların bir piyanistin parmakları gibi sahili okşamasını