KİBRİT ÇÖPÜ

 ZAMAN TÜNELİ 10   Behlül...   Büyük küçük herkes onunla alay ederdi. O'nu kızdıracak şakalar yaparlardı. Behlül de karşılık olarak küfrederdi. O ağıza alınmayacak laflar ettikçe  de zavallıyı  taşa tutarlardı.   Genç,  yağız bir delikanlıydı. Köy köy gezer dolanırdı. Zihinsel  rahatsızlığı olduğu belliydi. .Behlül  için  üzülür  , O'nu kızdırmak için yapılanlara anlam veremezdim...   Bir gün yine voleybol sahamızda heyecanlı maçlardan biri yapılıyordu. Neredeyse tüm öğrenciler, köyün tüm genç ve ihtiyarları sahanın etrafında toplanmıştı. Küçük çocuklar için  mükemmel bir koşuşturma alanıydı. Ben de öyle yapıyordum, 'yakalamacılık 'oynuyorduk. Ben kovalıyorum arkadaşlarım kaçıyordu. Fark etmeden alandan epey uzaklaşmış ağaçların arasına dalmıştık. Onlar ağaçlara tırmanınca ben aşağıda yalnız kaldım tabii.  Ağaca da çıkamıyorum. Onlar yukarıda ben aşağıda bekleşiyorduk. Elbet yorulup ineceklerdi. Tam o sırada ağacın tepesinden biri bağırdı:    _Nurcaann, koooşşş!  Behlül

                  ZAMAN TÜNELİ  9           Okula başlamamıştım , her şeyi hayalimde bulup öğrenmeye çalışıyordum.          En çok Dünya denilen şeyi merak ediyordum. Dünya'nın nasıl bir yer olduğunu hayal edemiyordum.           Yaşadığımız yerin bir sınırı ,sonu olmalıydı.            Dünya'nın kıyısına  gitmem ne kadar sürerdi?             Uçurum gibi miydi, düz bir tabak gibi miydi?            Dünya'nın en sonunu bulup aşağıya baksam düşer miydim? Oradan neler görebilirdim?           Bir sabah kalksam yollara düşsem  akşama geri döner miydim?           Kafamda deli sorular ama bir türlü zihnimde hiç bir şey canlanmıyordu  ve çok merak ediyordum.           Görsel materyaller hiç bir şey  ifade etmiyordu.            Köyün  içinden geçen yol beni kendine çekiyordu .Bu yol hafif meyilli arazinin alt tarafından üst tarafına doğru uzanıyordu. Köyün giriş çıkışı  bu yol üzerindeydi . Benim gözüm çıkış tarafındaydı. Hemen orman içine daldığı için sanki dünyanın sonuna daha yakınd